Halina
Aktywna/ny Efemka/Efemko
Dołączył: 21 Lis 2012
Posty: 44
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/2
Skąd: Płock
Płeć: Kobieta
|
 Wysłany: Pią 15:58, 19 Kwi 2013 Temat postu: Informacje dla osób niepełnosprawnych |
 |
|
Pomoc dla chorych i niepełnosprawnych - pomyśl o dofinansowaniu
Komu przysługuje zasiłek pielęgnacyjny? Gdzie starać się o dopłatę do czynszu, a gdzie o dofinansowanie do zakupu wózka inwalidzkiego?
Dzięki przepisom zachęcającym do zatrudniania coraz więcej niepełnosprawnych osób pracuje. W zeszłym roku do powiatowych urzędów pracy trafiło ponad 40 tys. ofert pracy. Ale mimo poprawy sytuacji nadal dla ponad połowy niepełnosprawnych Polaków głównym źródłem utrzymania jest renta z tytułu niezdolności do pracy, a kilkanaście procent utrzymuje się np. z zasiłku dla bezrobotnych albo świadczenia przedemerytalnego. Niepełnosprawni to niejedyne osoby potrzebujące wsparcia. W trudnej sytuacji są też przewlekle chorzy, którzy choć nie mają orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, borykają się z dużymi wydatkami na leki. Gdzie mogą szukać pomocy?
Orzeczenie o niepełnosprawności
Warto się starać o takie orzeczenie, bo jego posiadanie wiąże się z różnymi przywilejami. Wydawaniem orzeczeń zajmują się powiatowe zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności, w skład których wchodzą m.in. lekarze, doradcy zawodowi, psychologowie.
Dzieci do 16. roku życia otrzymują orzeczenia o niepełnosprawności bez określania jej stopnia. By otrzymać orzeczenie, dziecko musi spełniać jednocześnie trzy warunki:
- mieć naruszoną sprawność psychiczną lub fizyczną;
- przewidywany okres upośledzenia jego stanu zdrowia musi przekraczać 12 miesięcy;
- dziecko z powodu swojego stanu zdrowia musi wymagać zapewnienia mu pomocy i opieki większej niż jego zdrowi rówieśnicy.
Dzieci otrzymują czasowe orzeczenia o niepełnosprawności, na okres nie dłuższy niż do ukończenia przez nie 16. roku życia.
W przypadku dorosłych zespół orzeka nie tylko o samej niepełnosprawności, ale także o jej stopniu. Może wydać orzeczenie o stopniu niepełnosprawności:
- znacznym;
- umiarkowanym;
- lekkim.
Orzeczenie może zostać wydane na czas określony lub na stałe. Warto pamiętać o tym, że nawet orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, oznaczające, że jego posiadacz potrzebuje na co dzień pomocy innych osób, wcale nie dyskwalifikuje automatycznie na rynku pracy. W dodatku osoba taka może zostać zatrudniona nie tylko w warunkach pracy chronionej. Może podjąć pracę u "zwykłego" pracodawcy, o ile ten przystosuje stanowisko do jej potrzeb, może też pracować w domu.
Dokumenty
Jak załatwić formalności związane z uzyskaniem orzeczenia? Najpierw trzeba zgromadzić dokumenty, to m.in. zaświadczenie od lekarza prowadzącego wystawione na specjalnym druku, dokumentacja medyczna z wynikami badań, karty leczenia szpitalnego. Kolejny krok to stawienie się przed komisją. Termin powinien zostać wyznaczony nie później niż w ciągu miesiąca od złożenia wniosku, chyba że jest to bardzo skomplikowany przypadek, wtedy okres ten może zostać przedłużony do dwóch miesięcy.
W uzasadnionych sytuacjach posiedzenie może się odbyć bez udziału zainteresowanego. Dzieje się tak wtedy, jeśli osoba składająca wniosek nie może w nim uczestniczyć z powodu długotrwałej choroby nierokującej poprawy. Warto pamiętać o tym, że komisja, wydając orzeczenie, bierze pod uwagę nie tylko stan zdrowia, ale także m.in. wykonywany zawód, wykształcenie, możliwość poprawy sprawności.
Ubiegającemu się o orzeczenie przysługuje prawo odwołania się od decyzji komisji w terminie 14 dni od momentu wydania orzeczenia. Odwołanie składa się w formie pisemnej do wojewódzkiego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności.
Na otrzymanym orzeczeniu jest informacja o zaleceniach składu orzekającego. Jeśli np. w orzeczeniu znajdzie się stosowana informacja, to na jego podstawie można się starać o otrzymanie karty parkingowej uprawniającej osoby o obniżonej sprawności ruchowej do parkowania pojazdów w miejscach specjalnie do tego przeznaczonych, czyli tzw. kopertach, oraz zwolnienia z obowiązku stosowania się do niektórych znaków drogowych, takich jak np. zakaz postoju lub zakaz ruchu w obu kierunkach.
Zasiłek i dodatek
Na jaką pomoc finansową mogą liczyć osoby niepełnosprawne i przewlekle chore? Jedną z nich jest wypłacany przez gminy zasiłek pielęgnacyjny wynoszący 153 zł. Ale problemy są nie tylko z symboliczną kwotą tego zasiłku. Kilka tygodni temu rzecznik praw obywatelskich Irena Lipowicz wystąpiła do resortu pracy w sprawie zmiany przepisów dyskryminujących część niepełnosprawnych osób.
Chodzi o to, że zasiłek ten przysługuje niepełnosprawnym dzieciom na podstawie wspomnianego przez nas orzeczenia o niepełnosprawności, osobom, które ukończyły 75 lat, a także osobom niepełnosprawnym w wieku powyżej 16 lat, jeżeli mają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, ale w tym drugim przypadku tylko wtedy, jeśli niepełnosprawność powstała przed 21. rokiem życia. I właśnie w tym jest problem, bo powiatowe zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności nie zawsze są w stanie ustalić datę powstania uszczerbku na zdrowiu. Niektóre ośrodki pomocy społecznej mimo to wypłacały w takich sytuacjach zasiłki, chcąc pójść niepełnosprawnym na rękę, ale potem wojewódzkie sądy administracyjne kwestionowały ich decyzje. Dlatego konieczna jest zmiana przepisów.
Zasiłek pielęgnacyjny mylony bywa często z wypłacanym przez ZUS dodatkiem pielęgnacyjnym. Od 1 marca wysokość tego świadczenia to 195,67 zł. Przysługuje on osobom uprawnionym do emerytury lub renty i uznanym za całkowicie niezdolne do samodzielnej egzystencji, a także osobom, które ukończyły 75 lat życia.
Ważna informacja. Nie można jednocześnie otrzymywać dodatku i zasiłku pielęgnacyjnego.
Dopłata do czynszu
Kolejna forma wsparcia to dodatek mieszkaniowy. To świadczenie uzależnione ściśle od kryterium dochodowego. Dopłatę do czynszu (trzeba mieć tytuł prawny do zajmowania lokalu, np. być jego właścicielem lub mieć umowę najmu) można otrzymać tylko wtedy, jeśli średni miesięczny dochód na każdego domownika nie przekracza wysokości: w gospodarstwie jednoosobowym - 175 proc. najniższej emerytury, a w rodzinie wieloosobowej - 125 proc. najniższej emerytury. Pod uwagę brana jest też powierzchnia mieszkania przypadająca na jednego członka rodziny. I tak nie może ona przekraczać: 35 m kw. dla 1 osoby; 40 m kw. dla 2 osób; 45 m kw. dla 3 osób; 55 m kw. dla 4 osób; 65 m kw. dla 5 osób; 70 m kw. dla 6 osób plus 5 m kw. dla każdej następnej osoby.
Tutaj po raz kolejny trzeba wspomnieć o korzyściach z posiadania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności: dodatkowe 15 m kw przysługuje, jeśli w lokalu mieszka osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim lub osoba niepełnosprawna zajmująca oddzielny pokój, o ile w jej orzeczeniu skład orzekający zawarł wspomniane przez nas zalecenie o prawie do dodatkowego pokoju.
Formalności związane z dodatkiem mieszkaniowym załatwia się w ośrodku pomocy społecznej.
Także ośrodki pomocy społecznej zajmują się sprawami związanymi z przyznawaniem takich zasiłków, jak:
- Zasiłek stały przysługujący osobom niezdolnym do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, o ile nie przekraczają kryterium dochodowego: 477 zł w przypadku osoby samotnie gospodarującej lub 351 zł na osobę w rodzinie. Wysokość tego zasiłku zależy od dochodu, nie może być jednak niższa niż 30 zł i wyższa niż 447 zł.
- Zasiłek okresowy przyznawany czasowo ze względu np. na bezrobocie, chorobę czy niepełnosprawność. Obowiązuje takie samo kryterium dochodowe jak w przypadku zasiłku stałego.
- Zasiłek celowy przyznawany np. na zakup leku, opału, butów na zimę, drobne naprawy w domu. Kryteria finansowe także obowiązują w przypadku tego świadczenia. W niektórych sytuacjach, takich jak klęska żywiołowa, zasiłek ten może zostać przyznany także osobom o wyższych dochodach.
Uwaga! Rząd chce, by od 1 października wzrosły kryteria dochodowe, o których wspominaliśmy. Miałby to być dochód na osobę w rodzinie w wysokości 456 zł, a w przypadku osoby samotnie gospodarującej - 542 zł.
Przebudowa mieszkania
Osoby niepełnosprawne mogą starać się o dofinansowanie z Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych do tzw. likwidacji barier architektonicznych w mieszkaniu (także wynajmowanym, o ile godzi się na to jego właściciel). Pieniądze te można przeznaczyć np. na dostosowanie łazienki, wymianę podłóg na antypoślizgowe, likwidację progów. Można też starać się o likwidację barier technicznych (przeszkody utrudniające lub uniemożliwiające usprawnianie) i w komunikowaniu się (utrudniające swobodne porozumiewanie się, przekazywanie informacji). Za pieniądze przeznaczone na likwidację barier technicznych można np. wybudować rampę dla wózków, a ze środków na likwidację barier w komunikowaniu się kupić np. syntezator mowy czy białą laskę używaną przez osoby niewidome.
Formalności załatwia się za pośrednictwem centrum pomocy rodzinie. Można liczyć na dotację w wysokości nawet 80 proc. kosztów remontu, nie więcej jednak niż do wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.
Warto pamiętać o tym, że dofinansowanie nie może obejmować kosztów poniesionych przed przyznaniem środków i zawarciem umowy. O taką pomoc można się starać tylko raz na trzy lata.
Ważne. By starać się o dofinansowanie, trzeba mieć wspomniane przez nas orzeczenie o niepełnosprawności bądź orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wydane po 1997 roku orzeczenia np. KRUS, wojskowych komisji lekarskich czy komisji lekarskich MSWiA nie są w tym przypadku honorowane.
Rehabilitacja
Inną formą dostępnej pomocy jest tzw. zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze do zakupu np. kuli, wózka inwalidzkiego, protezy, obuwia ortopedycznego, ortezy, aparatu słuchowego. W tym przypadku konieczne jest zlecenie wystawione przez lekarza (wszystko zależy od tego, jaki to sprzęt, np. w przypadku kuli musi to być chirurg, ortopeda, neurolog, lekarz rehabilitacji medycznej, reumatolog, lekarz podstawowej opieki zdrowotnej) potwierdzone przez oddział wojewódzki NFZ. Sprzęt można kupić tylko w sklepie, który ma umowę z NFZ. Trzeba pamiętać o tym, że NFZ refunduje zakup tylko do kwoty ustalonego przez resort zdrowia limitu.
NFZ finansuje też zakup m.in. pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, cewników, zestawów do pomp insulinowych. W przypadku np. pieluchomajtek raz na miesiąc pacjent ma prawo zakupić do 60 sztuk z 30-proc. odpłatnością przy limicie ceny 90 zł. W tym wypadku wystarczy potwierdzić zlecenie raz w roku.
Co może zrobić osoba niepełnosprawna, której nie stać na wymagany przez NFZ wkład własny? Jeżeli ma przyznane dofinansowanie z NFZ, to może starać się także o wsparcie ze środków PFRON (do wysokości 100 proc. wymaganego wkładu własnego). Jeżeli cena zakupu np. wózka jest wyższa niż limit ustalony przez NFZ, można starać się o dofinansowanie w wysokości aż do 150 proc. sumy kwoty limitu oraz wymaganego udziału własnego. Formalności załatwia się w powiatowych centrach pomocy rodzinie.
Ważne. By otrzymać taką pomoc, trzeba spełniać kryteria finansowe. Dochód nie może przekraczać 50 proc. przeciętnego wynagrodzenia na osobę we wspólnym gospodarstwie domowym lub 65 proc. przeciętnego wynagrodzenia w przypadku osoby samotnej.
Raz w roku osoby mające orzeczenie o niepełnosprawności mogą starać się o wyjazd na turnus rehabilitacyjny dofinansowany przez PFRON. Podstawą ubiegania się o dofinansowanie jest skierowanie wystawione przez lekarza. Jednak trzeba spełniać kryteria dochodowe, o których mowa powyżej.
Kwota dofinansowania jest różna. Największe, bo w wysokości 27 proc., przysługuje osobom ze znacznym stopniem niepełnosprawności, dzieciom do 16. roku życia z orzeczeniem o niepełnosprawności oraz osobom niepełnosprawnym w wieku od 16 do 24 lat uczącym się i niepracującym.
Bez grup
Od ponad dziesięciu lat nie stosuje się już podziału na grupy inwalidzkie, ale wydane wtedy orzeczenia nadal są ważne. Orzeczenia o zaliczeniu do grupy inwalidzkiej, wydane przed 1 stycznia 1998 r., traktuje się na równi z odpowiednim orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności:
- orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
- orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności;
- orzeczenie o zaliczeniu do III grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Tekst pochodzi z serwisu Finanse osobiste - [link widoczny dla zalogowanych] © Agora SA
Post został pochwalony 0 razy
|
|
